เข้ามาอ่านแล้วเศร้าจัง! เหมือนจะหมดทางจริงๆ
โอ้ว...ชีวิตมันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกครับ
คือถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็คิดซะว่าเหมือนว่าเสียตังค์ซื้อรถดีๆ ที่ขายต่อไม่ได้ราคามาซักคันนึง ราคาสองล้านกว่าบาท
ถ้าสามารถซื้อได้โดยไม่ลำบากตังเองมากนัก เราก็สามารถสนอง need ของตัวเราได้หล่ะครับ
ถ้าบางคนอยากซื้อจริงๆ เหมือนเป็นการเติมเต็มฝันของตัวเอง ถ้าไม่ทำแล้วจะถือได้ว่าชีวิตขาดอะไรไปบางอย่าง ก็ต้องหาทางครับ ลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ (แบบที่ไม่เดือดร้อนใคร) แล้วก็เผื่อใจไว้ด้วยว่าถ้าจบมาแล้วไม่มีงาน จะทำอย่างไร ในที่นี้หมายถึงการ planning นะครับ ไม่ใช่ให้เตรียมเศร้า...เวลาบินเรายังมี takeoff, enroute, destination alternate เลย ทำไมในชีวิตจริงจะเอามาใช้ไม่ได้???
ถ้าเกิดจบมาแล้วได้งานเลยก็ดีไป ถ้าไม่ได้งาน หรือต้องรองานเป็นเวลานานๆ จะได้ไม่จิตตก
ลองปรึกษารุ่นพี่ ถามข้อมูลโรงเรียนการบิน ถามเค้าตรงๆเรื่องงาน ว่า option ครูการบินมีความเป็นไปได้มั้ย ถ้าได้มันก็โอเค อย่างน้อยก็ต่อลมหายใจในการรอสอบแอร์ไลน์ แต่อย่าไปเชื่อซะหมด อย่าไปเชื่อว่าเค้าจะฝากงานที่นั่นที่โน่นได้ เห็นมาเยอะแล้ว อย่าเอาเงินล้านมาทิ้งเพราะคำพูดลอยๆและคำโฆษณา และถ้าจะเรียนทุนส่วนตัวจริงๆ พยายามหา connection ไว้ "รู้อะไรไม่สู้ รู้จักกัน" พอรู้จักกันแล้วอะไรๆมันก็ง่ายขึ้นเยอะ ขอให้โชคดีครับ