คุณ Sec ขอบคุณ ครับ ผม listenning+speeking ไม่ค่อยดีครับ แต่ไม่รู้จะทำไงเพราะมันต้องใช้เวลา+ประสบการณ์จิง ผมหมายถึงเช่น ได้ฟัง+พูด ทุกวัน อารายประมานเนี่ยครับ
คุณ grid ถ้าหาได้ ก็ดีซิครับ อยากมีเหมือนกัน
จริงๆการไปเรียนเมืองนอกก็อาจไม่ได้ช่วยอะไรก็ได้ครับ อย่างซิดนีย์หรือเมืองใหญ่ๆที่คนไทยเยอะ ไปเรียนที่นั่นก็เหมือนอยู่เมืองไทยแหละครับ
ทำไมหรือเปล่าครับ เหตุผลก็คือ อยู่กับคนไทย กินอาหารไทย ดูหนังไทย ละครไทย มีเพื่อนคนไทย
อันนี้ไม่เกี่ยวกับกระทู้เรื่องสอบแอร์เอเชียนะครับ แต่ไหนๆแล้วก็ขอเล่าให้ฟังแล้วกัน ว่าไปเมืองนอก อาจไม่ได้อะไรเลยก็ได้
อืมมม ผมจะอธิบายยังไงดี เริ่มจากอยู่กับคนไทย.... มีใครไปแล้วอยู่กับต่างชาติได้บ้างครับ ผมเคยอยู่กับต่างชาติช่วงนึงเป็นหอครับ ใช้ตู้เย็นร่วม ห้องน้ำ แบ่งชายหญิง ที่อาบน้ำ รวม
ปัญหามันมากมายครับ สาวจีน ไม่ได้สวยนะครับ เล่นใช้ตู้เย็นเต็มไปด้วยของเขาเอง ไม่เกรงใจใคร ถ้าอยู่กับแขก ไม่ต้องพูดถึง แต่แขกดีๆก็เยอะนะครับ หุหุ อาจจะหายากหน่อย แขกเนี่ย สกปรกมากครับ กิน นอน รกมากๆ กลิ่นเครื่องเทศก็แรงฉุนเต็มชั้นที่พักไปหมด ผมเลยย้ายที่ใหม่ ซึ่งอย่างซิดนีย์ จะมีที่ปิดประกาศหาคนแชร์ห้องหรืออะไรประมาณนี้ ดังนั้น คนไทยส่วนใหญ่หรือเผลอๆแทบจะทั้งหมด จะพักกับคนไทยด้วยกันในเมือง อาจมีออกไปนอกตัวเมืองบ้าง ผมเคยพักตอนไปแรกๆ ในเมืองคอนโดใหญ่ๆ คนไทยอัดไป 7 คน สองห้องนอนๆรวมๆชาย หญิง มาแออัด แต่คนไทยจะชอบ เพราะ สะดวก อยู่ในเมือง ประหยัด สำหรับผมช่วงสามปี หลังก่อนจบ ผมย้ายไปอยู่นอกเมือง ในราคาค่าเช่าเท่ากับในเมืองแต่อยู่คนเดียว เตียงใหญ่ๆ นอนสบาย ไม่ต้องมาแชร์กับใคร อยากนอนกี่โมงก็นอนได้ ไม่ต้องมากังวลว่าไอ้คนข้างๆนั่งทำผมอยู่ นั่งเป่าผม (ผมเคยแชร์ห้องกับผู้หญิง) แถมอยู่นอกเมืองมีคนไต้หวัน มีคนจีน มีคนอะไรหลายๆชาติ แต่อยู่คนละห้อง ก็ได้เรียนรู้ภาษากันไป จ่ายเท่ากับในเมือง ได้ความสบายในการอยู่ แต่เดินทางไกลขึ้น เสียค่ารถ ผมก็ยอม
กินอาหารไทย ทำงานร้านอาหารไทย เลยไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษ คนไทยส่วนใหญ่จะชอบทำงานร้านอาหารไทย ทั้งๆที่เงินก็ได้น้อยกว่าร้านอาหารฝรั่ง แถมต้องมานั่งขัดหม้อช่วง 3 ทุ่มก่อนร้านปิดกันมัน เป็นสิบๆหม้อที่เต็มไปด้วยคราบกระทิ จากเครื่องแกงต่างๆ ร้านฝรั่งไม่ต้องเลย ล้างสบายมากๆ ผู้ชายจะทำงานในครัว ผู้หญิงจะทำงานเสริฟ ร้านไหนเด็กเสริฟสวยๆ ร้านนั้นลูกค้าจะเยอะครับ
ดูหนังไทย .....ฮ่าๆ ไปเมืองนอกทั้งทีไม่มีเหงา ในตัวเมืองใหญ่ๆเช่นซิดนีย์ จะเต็มไปด้วยร้านวีดีโอไทย หลายๆร้านด้วยกัน ละคร รายการ หนังอะไรต่างๆ จะอัพเดทตลอด ซิทคอม จะมาเดือนละครั้ง แต่มีทีเดียว 4 ตอน หนังก็จะมาทุกอาทิตย์ เช่นเรื่องไหนมี ศ-อาทิตย์ ก็จะมาทีเดียว 3 ตอน รายการต่างๆอีกมากมายทีเดียว เรียกว่าไม่เหงากันเลย
ละครแผ่นละ 1 ดอล ซิทคอมแผ่นละ 1 ดอล หนังไทยและเทศ แผ่นละ 3 ดอล ว้าวว หายเหงาเลยครับ ฮ่าๆ
ผมคิดว่านะ หลายคนที่ไปเรียนที่นั่น คงไม่ค่อยได้ดูทีวีของเขาเท่าไหร่ มีแต่ Simpson เท่านั้นที่จะดูกัน ส่วนมากแต่ละบ้านก็จะเปิดซีดีที่ไปซื้อมาตามร้านกันครับ
ฉะนั้นจากที่ผมบอกมา การไปเรียนที่ต่างประเทศก็ไม่ได้ช่วยอะไรเสมอไปครับ เผลอๆที่เรียนภาษาในห้องมี 20 คนๆไทยอาจปาไปครึ่งนึงแล้วก็ได้ครับ Thai Town เลยทีเดียว