หลังจากพยายามมาหลายต่อหลายครั้ง ปีนี้ก้อเดินทางมาถึงรอบที่ 6 Individual Interview สุดท้ายผมก็พลาดอีกจนได้ อีก 3 ปี กับการบินไทย กับอายุ 29 ปีเต็ม มันเหนื่อยใจเหลือเกินที่จะรอ บางทีก้อท้อแท้เหลือเกินครับ สายการบินอื่นๆ สำหรับ SP สำหรับผมก้อคงอายุเกินในปีหน้า ในช่วงเวลานี้ ไม่เป็นอันทำอะไร วนเวียนกับการมองท้องฟ้าแล้วนึกถึงความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในการสอบ มันแค่ตอนนั้นเท่านั้นเองที่ทำให้เราแตกต่างจากเพื่อนๆที่ผ่านเข้ารอบไป ท้อแท้มากครับ มันควรจะลืมๆมันไป แต่ความอยากที่จะเป็นมากๆ ทำคอยทำร้ายเราอยู่เสมอ เวลาเห็นเครื่องบิน เวลาเห็นเพื่อนๆที่ผ่านเข้ารอบ บางทีทำใจไม่ได้จริงๆครับ ผมอยากได้กำลังใจจากเพื่อนๆในบอร์ดครับ เผื่อจะเป็นกำลังใจ ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาแย่ๆในช่วงนี้ ขอบคุณครับ
เข้าใจความรู้สึกครับ ปี 2011 ผมตก SIAP Apt แต่ปีหน้าผมยังสอบได้อีก และก็ถ้าพลาดอีกรอบ SIAP ก็หมดโอกาสแล้วเหมือนกัน
....ตอนประกาศผลไม่มีชื่อผม แต่บ้านผมอยู่ Final ของสุวรรณภูมิฝั่งบางนาตราดครับ ถ้าลงรันเวย์ 01L นี่ผ่านหลังคาบ้านผม แบบว่า เหนือหลังคาในระดับแค่ 1000ft. ครับ เห็นชัดมาก แล้ววันนั้นที่ประกาศตอนเย็น เครื่องบินลำแล้วลำเล่าบินผ่านไป เสียงก็ดัง มาทุก 2 นาที แล้วก็มีตลอดเวลา ทุกวันนี้ ผมชินไปแล้ว ตอนนี้ก็แก้ไขตัวเองครับ เพื่อปีหน้า แต่ก็ทำใจยอมรับไว้ก่อน จะได้ไม่เจ็บ
ไม่มีใครให้กำลังใจได้ นอกจากตัวเราเองครับ ผมก็ทำได้เพียงเข้าใจ และ ให้กำลังใจแบบคนที่ชอบสิ่งที่เหมือนกันครับ
สู้ๆครับ
ปล. 3 ปี ที่เขาแบน ตอนแรก ก็ แบนทำไมตั้ง 3 ปี ตอนนั้นรู้สึกแบบนี้ ตอนนี้เข้าใจแล้วครับว่าทำไม
เมื่อก่อน เก็ตอะไรช้ามาก หลังจากตก ผมก็พยายามฝึกตัวเอง พัฒนาตัวเอง หาอะไรมาคิด มาฝึก ให้สมองได้คิด
ตอนนี้ก็ดีกว่าก่อนเยอะ ครับ อีกอย่างได้ยินมาว่า 3 ปี เพื่อให้เปลี่ยนนิสัยครับ