Author Topic: ตอบแทนสักนิด ที่ทำให้มาอยู่จุดนี้ได้ครับ  (Read 33343 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline thebinder

  • ประชาชน
  • Posts: 6
สวัสดีครับทุกคน บันทึกนี้เป็นบันทึกที่ผมตั้งใจจะเขียนเพื่อเป็นการตอบแทน Saknid.com ที่ปกติจะเข้ามาซุ่มอ่าน รวมไปถึงเพื่อน ๆ และ พี่ ๆ ช่วยเหลือการสอบครังนี้มาตลอด อาจจะเขียนไม่ค่อยเก่ง หรือไม่ค่อยดี ก็ขออภัย ณ ที่นี้เลยนะครับ ไม่ได้ตังใจลบหลู่ ดูถูกใครทั้งสิ้น

การสอบนักบินครั้งนี้ เริ่มต้นมาจากความฝันเล็ก ๆ สมัยวัยเด็ก ๆ ที่จำได้คือตอนเด็กมีหนังสือ picture dictionary อยู่หนึ่งเล่ม บทแรกเป็นเรื่องนักบินอวกาศ มีรูปนักบินอวกาศอยู่ จำได้ว่าชอบมาก เป็นอาชีพแรกที่คิดว่าอยากจะเป็นเมื่อโตขึ้นมา แล้วทำไงเพื่อจะได้เป็น? ที่บ้านบอกว่าให้ตั้งใจเรียน เรียนให้เก่ง ๆ มีกิจกรรมทางดาราศาตร์ที่ไหน ก็เข้าไปร่วมเสมอ ผมฝันถึงอาชีพนี้นานมาก จนกระทั้งฝันร้ายมาเยือน เมื่อผมพยายามค้นหาว่านักบินอวกาศคนแรกของไทยคือใคร สิ่งที่ผมเจอคือ ไม่มี....ประเทศไทยไม่เคยมีนักบินอวกาศครับ เป็นเรื่องที่น่าเศร้า แต่มันเป็นความจริง ตอนนั้นเสียใจมาก แต่ก็ยังคงตั้งใจเรียนตลอดมา จนกระทั่งมีโอกาสได้เล่นเกมส์ Flight simulator แล้วชอบมาก ก็เลยมีความคิดที่อยากเป็นนักบิน แต่คิดว่ามันไกลตัวมาก อาจเป็นเพราะยังเด็ก สุดท้ายก็ยังเป็นแค่ความฝันที่ไม่ชัดเจน แต่ก็คงยังตั้งใจเรียนต่อมาจนกระทั้งได้ขึ้นเครื่องบินครั้งแรก...

ความรู้สึกครั้งแรกนั้นมันยากที่จะลืมจริง ๆ เพลงต้อนรับแบบไทยๆ เบาะลายม่วง ชมพู เหลือง พนักงานต้อนรับในชุดไทย ขอยอมรับว่าตื่นเต้นมาก อยากรู้อยากเห็นมาก และซนมากจริง ๆ จากแต่ที่ได้สนุกกับเกมส์ คราวนี้หลงรักของจริงเลยครับ แต่ก็ยังไม่คิดไปไกลถึงขั้นเป็นนักบิน เพราะมันเป็นเรื่องที่ไกลตัวมากจริง ๆ แถมโดนรุ่นพี่ตอนสมัยมหายลัยเล่าถึงเส้นสาย แล้วถามว่าช่วยได้นะ สนใจมั้ย ตอนนั้นผมตอบไปว่าผมยังไม่สนใจ แต่ความจริง ผมไม่ชอบเรื่องเส้นสายครับ ผมมีความทรงจำอันเลวร้ายกับมันตั้งแต่สมัยเด็ก และผมก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ใช้มันเด็ดขาด และก็ไม่ใช้มาโดยตลอดครับ

หลังจากเรียนจบมาก็ทำงานในบริษัทต่างชาติมาโดยตลอด ทุ่มเท จริงจัง ไม่เชื่อว่าไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ งานที่ทำเลยไม่เคยตรงกับที่เรียนมาเลย ซึ่งผมโอเคกับมันมาก จนกระทั่งปีแรกของการทำงาน การบิทไทยเปิดรับสมัครนักบินอีกครั้ง หลังจากที่หยุดรับมาร่วมสามปี เพื่อ ๆ หลายคนลงสมัครสอบครั้งนี้ ผมเองก็สมัครไปด้วยเหมือนกัน แต่ผมคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม ผมพึ่งเริ่มทำงาน การแบ่งเวลาของผมยังทำไม่ได้ดีนัก ผมเลยไม่ไปจ่ายเงินครับ แล้วอดทนรออีกหนึ่งปี...

หนึ่งปีแห่งการรอคอย งานผมเริ่มอยู่ตัว อาจเป็นเพราะเราแบ่งเวลาได้ดีขึ้น จัดการได้เก่งขึ้น คราวนี้เลยเป็นกังวลอยู่อย่างเดียวว่า จะเปิดไหนหน๋อ?? ระหว่างที่รอก็คุยกับคนนั้นคนนี้เรื่องการสอบนักบิน คุยกับพี่ที่ผ่าน...พี่ของตัวเองนะแหละครับ....คุยกับคนรู้จักที่สอบไม่ผ่าน หาข้อมุลไปเรื่อย ๆ ยังไม่ได้เริ่มเตรียมตัวอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น ยังคงทำงานชิว ๆ ไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมีการประกาศรับสมัคร...

เที่ยงคืนของวันแรกที่รับสมั้คร มีอาตี๋คนหนึ่ง นั่งกรอกใบสมัครอยู่ โดยมีความหวังที่จะได้ระหัส 001 เพื่อเป็นการบ่งบอกว่า ผมนี่แหละ จะต้องติดหนึ่งในว่าที่นักบินปีนี้ เสียงพิมพ์คีย์บอร์ดดัง แต๊ก ๆ ๆ อย่างรวดเร็ว กิ๊ก ๆ ๆ เสียงคลิกเมาส์อย่างถี่ยิบ เพื่อจุดมุ่งหมายเชิงสัญลักษณ์ของเรา แล้วในที่สุดก็มาถึงหน้าสุดท้าย แล้วเลขที่ออกคือ........0......0........2 !!!!! ไม่ มันไม่จริง มีคนมาขวางดวงเรา ม่ายยยยยย สุดท้ายก็นำเจ้า 002 ไปจ่ายเงิน 1,000 บาท พร้อมค่าธรรมเนียม

แล้วหลังจากนั้นมา ก็เริ่มเตรียมตัวครับ เตรียมอย่างแรกเลย คือเตรียมใจ ผมเริ่มต้นง่าย ๆ โดยการเดินไปบนบานสารกล่าวกับพระภูมิข่างล่างคอนโดครับ ตามตบด้วยเจ้าแม่กวนอิม แถมเจ้าที่สุวรรณภูมิด้วยอีกท่าน ยังไม่พอครับ มีพระพรหมการบินไทย และ ท่านอื่น ๆ อีกหลายท่าน คราวนี้แหละ ใจพร้อม กายพร้อม ยกไวตามิลค์ ขึ้นซดหนึ่งขวดแล้วก็ฟิตปั๋งอ่านหนังสือเลย

1. General Knowledge
   “ถ้าไม่เข้าใจคำถาม เราก็ไม่สามารถหาคำตอบที่ถูกต้องได้” หัวใจของการสอบรอบนี้คือ English ครับ ข้อสอบทุกฉบับเป็นภาษาประกิตล้วน ถ้าอ่านไม่ออก งานนี้จบเห่แน้นอน ผมแบ่งเวลาให้ส่วนนี้ค่อนข้างเยอะ ถึงอยู่เมืองนอกมานาน ก็ยังอดไม่ได้ที่ต้องเตรียมตัว ด้วยเหตุผลเดียวครับ ประเทศไทยชอบ”เป๊ะ” ตรงแกรมม่า งานนี้แหละ เหนื่อย แต่คุ้มครับ ผมซื้อทั้ง GRE และ GMAT มาอ่าน เน้นตรงสรุปแกรมม่า แล้วก็ทำข้อสอบ จัดเวลาตายตัวสำหรับอ่านไว้เลย
   ต่อมาความรู้ทั่วไป อันนี้สนุก เพราะทำกะแฟน.....เดียว ๆๆๆ จะบอกว่า ให้แฟนทำข้อสอบทั่วไปมาให้ครับ เอาพวกที่เป็นข่าวดัง ๆ สมัยนั้น ทั้งในและต่างประเทศ รวมไปถึงพวกความรู้ทั่วไปของการบินไทย และเครื่องบินรุ่นต่าง ๆ ที่อาจจะออกสอบ งานนี้ใครไม่รู้ว่าจะหาข้อมุลจากไหน ผมแนะนำให้หาจาก wikipedia ข้อมูลจะละเอียดมาก ๆ
   วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ขอสารภาพว่าไม่ได้เตรียมอะไรเลย อาศัยบุญเก่าสมัยเรียน แต่ถ้าจะแนะนำ ให้อ่านพวกการเคลื่อนที่แนวเส้นตรง สมการสองตัวแปร....ผมขอโทษ ไมได้อ่านจริงจัง
   Aptitude หาจากอินเตอร์เนตมาทำครับ เน้นทำเรื่อย ๆ ให้คุ้นเคยเข้าไว้ ให้สนในเรื่องวิธีการคิด ไม่ใช่จำรูป บางทีข้อสอบอาจจะเหมือนกับในหนังสือ แต่ถ้าเจอที่ต่างไป จะยังทำได้รึเปล่า? เป็นสิ่งที่ต้องคิดครับ ผมซ้อมไม่เยอะครับ เน้นให้ logic แข็งเท่านั้น

   วันสอบพยายามพักผ่อนให้เพียงพอ แต่ผมไม่เคยจะได้นอนพอ ไปถึงที่สอบแต่เช้า เตรียมตัวให้พร้อม ทำสมองให้โล่ง จะกรวงโบ๋เหมือนผมเลยก็ได้ครับ ใครจะติวอะไรยังไงตรงหน้าห้องสอบ ปล่อยไป เราเน้นขี้เลื่อยที่มีในหัวอยู่แล้ว มั่นใจ แล้วลุยเลย ผมท่องในใจว่า รู้ - กา, ไม่รู้ - ข้าม ไม่มีการลังเล จนครบทุกข้อ แล้วค่อยกลับมาเริ่มใหม่ แล้วก็ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนเวลาหมด ทำได้กี่ข้อช่างมัน อย่าไปสนใจ เคาะขี้เลื่อยอันเก่าในหัวออก แล้วเติมอันใหม่ลงไป รอสอบต่อครับ ระหว่างนี้ งดฟังเสียงชาวบ้าน เดียวจะเครียดเสียปล่าว ผมเองก็ไม่ฟัง ทำหน้าตาแบบชิว ๆ แต่ในใจนั้นสั่นระรัว กูแป๊กแล้วไง.....พอสอบเสร็จ ก็พยายามทำหน้าตาไม่รุ้หนาวรู้ร้อน คุยกะเพื่อนคนนั้นที คนนี้ที แล้วขึ้นรถ แล้วขับออกมา.........”เอี้ยเอ๊ยยยยยย ฟวายเผือกกกกก ตับห่านนนนนน ข้อง่ายๆ เมิงก็ทำไม่ได้ กร๊วกกกกก”........ด่าตัวเองอยุ่ในรถ ฟังเพลงร๊อค ระบายความเครียด แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาขอทัพเสริมมาช่วย......”ม๊า...ลูกสอบไม่ได้อะ ทำไงดี /// รอสอบใหม่ปีหน้าสิ.....///.....ม๊า!!!....”.........”เธอ...เค้าสอบไม่ได้ เครียดมาก ไปกินบุ๊ปเฟ่ต์ กันดีกว่า /// อ้วนไม่พออีกหรอ ตัวเธอจะแตกละนะ...///...เค๊าไม่อ๊วน!!!!......” ทุกคนพยายามจะแหย่ ทำให้เราอารมณ์ดี แต่ไม่ไหวหละ วันนั้นดรามามาก และเชื่อว่าทุกคนก็ดรามาเหมือนกัน เป็นของปกติครับ :)
   
2. Physical Examination
   อาจมีเรื่องราวที่ผ่าน ที่เราได้จดจำ.....ดรามาทำไมหว่าตอนนั้น คิดแล้วก็งง ว่างอแงไปได้ไง เมื่อผ่านมาได้ สิ่งต่อไปที่จะต้องเจอคือ "จับไข่" ความตื่นเต้นมันอยู่ที่ว่า "ใครจะเป็นคนมาจับ" นี่แหละคือประเด็น....รอบนี้ไม่ได้เตรียวตัวอะไรมากครับ แค่ไปวิ่งตามสวนสาธารณะ ไม่ก็เข้าฟิตเนสบ้าง เน้นสบาย ๆ ตอนตรวจก็เป็นไปอย่างราบรื่นมาจนกระทั่ง ตรวจ”ลานตา” วิธีการตวจก็ง่ายๆ แต่มองจุดตรงกลาง ถ้ามีอะไรโผล่ขึ้นมาก็กดปุ่ม แต่ทว่า ตาผมแพ้แสงครับ มองแสงนาน ๆ แล้วตาจะแสบ แล้วก็มีนำตาไหล ทำให้ตาหลุดจากวงลมตรงกลาง วัดสองรอบแล้วก็ยังเจอปัญหาเดิม ตอนนั้นถึงขั้นเครียด คิดว่าจะทำไงดี สุดท้าย พี่ผู้หญิงก็บอกว่าจะขอตรวจเป็นรอบที่สามให้ แต่ว่า ต้องมาหลังจากตรวจคนอื่นเสร็จแล้ว...หลังจากตรวจเสร็จ ผมก็ไปนั่งรออยู่่หน้าห้องสายตา แต่ปรกฏว่าพี่ผู้หญิงคนนั้นได้กลับไปแล้ว แต่ได้ฝากเรื่องไว้แล้ว พอไปตรวจครังที่สาม ก็เจอปัญหาเดิมครับ ตาหลุดโฟกัส คราวนี้หละเป็นเรื่อง พี่ที่เหลืออยู่บอกว่า ไม่ตรวจให้แล้ว เพราะว่า สามครังนี่ก็เยอะเกินคนอื่นแล้ว แถมนี่คือการสอบ ถ้าสุขภาพไม่พร้อมก็ต้องตกไป
ใจแป้วสิครับ แต่ก็ต้องยอมรับ พอออกห้องมาก็โทรถามหมอประจำตัวพอดี ปรับทุกข์อยู่นานจนได้คำตอบที่พอใจ แล้วก็เดินไปที่รถจะขับกลับบ้าน เจอพี่ผู้หญิงคนนั้นที่บอกว่าจะตรวจรอบที่สามพอดี พี่เขาเดินมาถามว่าตรวจรอบสุดท้ายเป็นไงบ้าง ก็เล่า ๆๆ ให้เค้าฟังไป แล้วพี่ท่านก็ตอบมาว่า พี่ว่าเราไปเตรียมสัมภาสน์ดีกว่า เรื่องนี้ไม่มีปัญหาหรอก แล้วเธอก็เดินจากไป แล้วผมก็สบายใจขึ้น ผลออกมาก็ลุ้นตัวโก่งอยู่ แต่สุดท้ายก็ผ่านไปได้ด้วยดี ต้องขอบคุณพี่มากครับ :)

3. Captain interview
   การเตรียมตัวที่ดี คือการเตรียมใจให้พร้อม รอบนี้ผมที่ทำเยอะคือนั่งอ่านเว็บบอร์ด ดูว่าแต่ละคนเจออะไรมาบ้าง มีซ้อมเดินจุด เป็นครั้งแรกที่ผมได้รู้ว่า ใช้มือเดิน....ก่อนหน้านั้นคิดว่าใช้เท้าเดิน ฝึก Multitasking โดยการ เล่น Dota คุยโทรศัพท์กะแฟน ให้แฟนถามคำถามแล้วตอบ อีกส่วนก็ให้เพื่อนทำโปรแกรมสุ่มตัวเลขมาบวกลคูณหารง่ายๆ แล้วใช้ตอนทำงานในบริษัท มีทติ้งไปคูณเลขไป ทำงานไป พิมพ์สัมผัสไป พยายามให้เพื่อนทำตัวสุ่มชื่อเมืองในโลก แต่ว่าต้องไปหาดาต้าเบสพอสมควร เลยต้องยกเลิดไป สุดท้ายให้พี่ที่รู้จัก ทำเหมือนสัมภาสน์ แล้วดูแนวทางในการตอบคำถามของเรา พัฒนาวิธีการตอบ รวมถึงแนวคิด
   วันจริง...ผมสัมภาสน์ไม่ถึง 20นาที เสร็จ กลับบ้าน ไม่มีเดินจุด ไม่มีบกลบเลข เป็นแค่การนังพูดคุยเฉย ๆ คุยไปหัวเราะไป แล้วก็จบ แต่สิ่งที่กัปตันถามล้วนมีความหมายแฝง ที่ผมเจอคือ
   Q: อ่านบทความนี้หน่อย อ่านออกเสียงด้วย.....
   A: ….กำลังเริ่มอ่าน..........
   Q: บ้านอยู่ไหนหรอ?.....
   A: ….เงยหน้าแล้วมาตอบคำถาม จบแล้วอ่านต่อ.....
   Q: แล้ววันนี้มาไงหละ.....
   A: .....เงยหน้ามาตอบแล้วอ่านต่อ.....เป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จนอ่านจบครับ
   พออ่านหนังสือจบปุ๊บ ก็คุยเล่นกันต่อ ไม่ได้เป็นเรื่องราว ส่วนใหญ่กัปตันยิงมุขไปมา ผมก็พลัดยิงมุขบ้าง จนสุดท้าย
   Q: จากบทความเมื่อกี้ แปลสิ.....(อ้าวววว จำไม่ได้)
   A: ผมไม่ขอแปลตรงตัวนะครับ แต่ขอสรุปใจความสำคัญแทน บลา บลา.... แล้วกัปตันก็ถามจี้ในดีเทลของบทความที่อ่านได้ ผมก็ตอบไปเรื่อยๆ จนหมดคำถาม สุดท้ายก็มีคำถามว่า
   Q: ในใบสมัครคุณเขียนว่า ภาษาอังกฤษ แค่ Good แต่ผมมองว่าไม่น่าจะแค่นั้นนะ คุณคิดว่าต้องเปลี่ยนเป็นอะไร?....
   A: คงจะเป็น Excellent ครับ....(กัปตันหัวเราะดังมาก).....ล้อเล่นครับผมคงให้ Good เหมือนเดิมครับ เพราะผมคิดว่าผมยังสามารถพัฒนามันได้อีก

   หลังจากนั้น ก็นั่งคุยฮาแตกกันอยู่ครับ กัปตันแกยิงมุขตลอด มีอยู่สองคนรับส่งมุขกันไปมา สุดท้ายผมถามแกเรื่องคะแนนสอบ แกบอกว่า คุณอยู่บน Average ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เลยถามต่อไปว่า การสัมภาสน์ไม่น่าจะเกียวกับคะแนนสอบหนิครับ แกบอกว่าเกี่ยว มันเป็นการดูความเหมาะสมอย่างหนึ่งว่า จะส่งเด็กน้อยไปตายรอบหน้ารึเปล่า ถ้าคิดว่ารอดแกก็จะปล่อย แต่ถ้าไม่ แกก็จะให้ตกรอบนี้เพื่อปีหน้าจะมาสอบได้ ก่อนจะหมดคำถามผมก็ย้ำกับแกว่า สัมภาสน์หมดทุกข้อที่ส่งสัยแล้วรึยัง ขาดอะไรรึเปล่าเพราะรู้สึกเร็วเหลือเกิน แกก็บอกว่าครบแล้ว ผมก็เลยร่ำลาออกมา แต่ก่อนออกมากัปตันก็ทักว่า …. “ผมยาวไปนะ รอบหน้าตัดมาด้วย”.....ยิ้มแป้นกลับบ้านเลย
   แล้วก็มีชื่อประกาศตามคาดครับ รอบหน้าจะเจอศึกหนัก แต่ความขี้เกียจและความเหนื่อยมันเยอะขึ้น แต่ก็พยายามต่อไป

4. Aptitude Group Test
   งานนี้ตก คือ รอสามปี ตกรอบนี้น่าเสียดายสุด เหมือนกับว่ายังไม่ทันทำอะไรเลย ข้อสอบมีหลายชุดมากผมจำได้ไม่หมด และทำได้ไม่หมด ส่วนนี้จะขอเล่าแค่วิธีการเตรียมตัว และเตรียมใจ...ที่ก็ไม่ได้เตรียมอะไรมากมาย

   เริ่มแรกเลยคือไปไล่หาข้อสอบจากพี่ ๆ ที่รู้จักกันมา ได้มาเยอะอยู่เหมือนกัน แล้วก็นั่งงมโข่งทำ ฝึกลอจิกให้แน่น แต่ทำไปทำมาพบว่าที่มีอยู่มันซ้ำกันไปมา เลยไปหาในอินเตอร์เนตมาอีก หาพวกข้อสอบ IQ test ทำวันละนิดละหน่อยมาก เพราะทำงานมาก็เหนื่อยแทบตาย แล้วต้องเตรียมสอบอีก ทุกคืนเลยลงเอยที่ Dota ตลอด แต่....ผมเล่นจริงจังชนิดที่ว่า เวลาเล่นไป ต้องคิดคอมโบ้สกิล เข้าข้างหน้าข้างหลังอีนไหนดีกว่ากัน เพื่อนเราใช้สกิลนี่แล้ว ควรต่อด้วยอันไหน เพราะอะไร ฝึกลอจิกมันอย่างเดียว แถมไม่พอ เวลาทำงานจะคุยกับหัวหน้าก็หา 3 logics มารองรับ ฝึกไปด้วยตลอด เน้นแค่วิธีการคิดของเรา อย่างอื่นไม่สน
   
   วันสอบจริงผมแค่เตรียมใจครับ อันไหนพลาดไปแล้วปล่อยมัน ไม่สนใจ ไม่ยึดติด ไม่มีคำว่าเราน่าจะย้อนกลับไป เราแก้ไขมันไม่ได้แล้วได้แต่เดินหน้าต่อไป ทำยากเหมือนกัน แต่ว่าก็ต้องทำไปจนครบ ตัวยาก ๆ 16 อันนั้นทำเอาปวดหัวเหมือนกัน ผมทำได้อยู่ในระดับปานกลาง ได้ผ่านครึ่งบ้าง เต็มบ้างก็มี แต่ที่รุ้สึกดีคือ short term memory ที่ทำได้ดีกว่ารอบแรก แค่นี้ก็ดีละครับ ข้อสอบที่เหลือ จะเป็นพวกวัด creative thinking อันนี้ก็ตอบแบบเป็นตัวเองมาก ทุกอย่าอยู่บนพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์หมด ตอนนั้นเองผมก็ไม่รู้ว่าตอบไปได้ยังไงเหมือนกัน แต่ก็ทำจนครบ สุดท้ายก็แบบสอบถาม อันนี้ขอให้เขียนดีดี ครับ ไม่งั้นมันจะกลับมาทำร้ายคุณ :)

5. Team work
   รอบนี้ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย เพราะว่ามันคล้ายคลึงกับการทำงานปกติอยู่แล้ว เลยนอนกลิ้งไปกลิ้งมา ไม่ทำอะไรสักอย่าง
   พอถึงวันสอบก็มาก่อนเวลา มาคุยกับเพื่อน ๆ ว่าการสอบจะเป็นไง ทำความรู้จัก คุ้นเคย ตอนนี้เริ่มแบ่งกลุ่มกันแบบคร่าว ๆ แล้ว แล้วก็นั่งคุยกันไปเรื่อย ๆ จนถึงเวลาเข้าสอบ โปรก็จะอธิบายเกี่ยวกับโจทย์ และเวลาในการทำ แล้วก็ลงมือทำกันเลย ความรู้สึกตอนทำนั้นผมรู้สึกเหมือนนั่งทำงานกลุ่มที่โรงเรียน ใครได้หน้าที่อะไรก็ทำกันไปตามหน้าที่ของแต่ละคน กลุ่มผมแบ่งหน้าที่กันเอง โดยไม่ได้เอยปากอะไรกันเลย เหมือนทุกคนรู้งานกันมาก่อน ถึงแม้ไม่ได้เตรียมอะไรกันมาเลย ทุกการตัดสินใจทุกคนได้มีส่วนร่วมตลอด ซึ่งผมรู้สึกดีมาก ๆ ทิศทางที่ทำมานั้นถูกต้อง แต่เวลาหมดก่อน พอเวลาหมด ทุกคนก็มายืนเป็นวงกลมแล้วจับมือ ขอให้ผ่านกันทั้งกลุ่ม แล้วก็แยกย้ายกลับ....กลุ่มผมผ่านยกกลุ่ม มาเจอโปรพร้อมหน้ากัน :)

6. Individual interview
   สุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด รอบนี้มาอย่างไร้กระบวนท่า เพราะไม่รู้จะเตรียมอะไร นอกจากเล่น Dota จนแฟนด่าเพราะไม่สนใจ ไล่คิลอยู่ ส่วนอื่นก็ใช้วิธีเดิม ๆ ทำงานไป นั่งบวกเลขไป ทำหลาย ๆ งานในเวลาเดียว ที่โหดร้ายสุด คือ ปากคุยกับหัวหน้า ตามองดูว่าลูกน้องทำไรอยู่ แล้วมือก็พิมพ์สัมผัสไป สุดท้ายหลุด โดนหัวหน้าด่า แต่ก็เป็นประสบการณ์อันดีครับ ว่าจะไม่ทำอีกแล้ว
   มีเล่นเกมส์กลิ้งๆ บ้าง แต่เล่นแค่วันเดียวก่อนสอบ เกมส์อื่น ๆ ก็เหมือนกัน เพราะว่าผมไม่ค่อยมีเวลา ก็เลยต้องตามมีตามเกิด ไม่ตงไม่ติวละ ลุยโลดดด
   วันสอบ...ไปแต่เช้าทักทายชาวบ้านตามภาษาแล้วก็ไปนั่งรอ ตรงลอบบี้ แล้วก็เรียกเข้าไปทีละคน ๆ จนเหลือแต่ผมคนเดียว เวลาล่วงเลยผ่านไปสิบนาทีก็ยังไม่มีใครมา แถมไม่พอ ไม่มีใครอยู่ให้ถาม เลยนั่งรอต่อไปเรื่อย ๆ จนมีโปรมารับไปเล่นเกมส์ โปรชื่อ Matis (ถ้าจำชื่อไม่ผิด) เข้าไปก็เริ่มเล่นเกมส์บังคับจอย รอบแรกโปรก็สอนให้เล่นและทดลองเล่น 180 วินาที แล้วโปรก็บอกว่า เดียวจะเริ่มเทสแล้ว ให้เวลา 90 วินาทีนะ ไอ่เราก็งง ๆ เลยบอกว่าโอเค เล่นไปได้สักพักโปรก็เริ่มถาม ถามได้คำถามเดียว....หมดเวลา โปรบอกว่าขอเทสใหม่อีก 90 วิ ก็ถามได้ไม่กี่คำถาม ก็หมดเวลา ยิงไปได้น้อยมากครับ ผมเล่นไปชิว ๆ ชนขอบก็มีบ้าง โดนจุดดำแทบไม่มีเลย
   เกมส์สอง Multitask ให้ทำหลาย ๆ อย่างพร้อมกัน สักษณะคล้ายๆ กับหน้าจอเครื่องบินให้มอนิเตอร์ ว่าสุงหรือต่ำกว่าที่กำหนด มีขีดวิ่งขึ้นลง บอกพิกัด มีคำถามที่จะคอยโผล่ขึ้นมาถาม ให้เราตอบออกเสียงให้โปรฟัง แล้วก็มีบวกลบเลข....เท่าที่ผมจำได้นะ อาจจะขาดอะไรไปบ้าง ตอนทำก้ทำไปเรื่อย ๆ ไม่รีบ ไม่รก โปรเองก็ไม่สนใจ นั่งดีดปากกา แถมหาวใส่ ผมก็ทำไปเรื่อย ๆ พยายามกระจายทำ ให้ได้ทุกอย่าง อย่างละนิดละหน่อย ระหว่างทำไปก็ถามโปรว่าไม่ถามคำถามหรอ แกก็บอกว่า เกมส์นี้ให้เล่นแบบเงียบ ๆ ได้ ก็เลยเล่นแบบเงียบ ๆ ไป
   เกมส์สุดท้าย LRUD อันนี้ทำไม่ทัน ทำได้แค่อันแรกและอันสุดท้าย มีหยุดนิ่งอยู่ตรงกลางบ้างแต่พยายามแกว่งมือตาม จนจับจังหวะได้ถึงเริ่มทำ แต่ก็ยังทำได้ไม่ดี ก็เริ่มใหม่ จนมาได้อันสุดท้าย โปรถามว่าโอเคไหม ตอบไปว่าพูดเร็วมาก แค่ฟังยังไม่ทัน โปรบอกว่า งั้นก็แสดงว่าปกติ มันไม่ได้ออกแบบมาให้ทำทัน ตอนนี้สอบหมดแล้ว ให้ไปรอ โปร Par ที่ลอบบี้
   …เดินหน้าจ๋อยออกมาครับ ยิ่งฟังเพื่อนๆ คุยกันยิ่งเสียดแทง แต่ก็อดทน พยายามตัดออกจากใจ แล้วรอสัมภาสน์
   ไม่ถึงยี่สิบนาทีโปรPar ก็เดินออกมารับ พร้อมถามว่าเกมส์เป็นไงบ้าง ก็ตอบไปว่าโอเค ทำดีที่สุดแล้ว แล้วก็เริ่มแนะนำตัว ไปเรื่อย ๆ ถามถึงที่บ้าน พ่อ แม่ น้อง ทั้งหมดตามที่เขียนมาในรอบข้อเขียน เราก็ตอบไปเรื่อย ๆ ต่อมาเป็นเรื่องแรงจูงใจในการเป็นนักบิน ก็ตอบไปว่าอยากเป็นนักบินอวกาศ แกหัวเราะ แล้วบอกว่า ไทยไม่ค่อยมีหนิ ผมเลยแก้ว่า ไม่ใช่ว่าไม่มี เราไม่มีเลยตะหาก แกหัวเราะใหญ่เลยครับ แล้วก็เล่าเรื่องขึ้นเครื่องบินครั้งแรก ตอนเมาเครื่อง แกสนใจมากว่าทำไมถึงเมา แล้วทำไงตอนเมาอยู่บนเครื่อง เพราะไฟล์ทจากเมกาบินมาไทยจะนานมาก ก็เล่าให้แกฟังไป เรื่อย ๆ สนุกสนานเหมือนคุยกับคุณลุงที่บ้าน ที่คอยมานั่งฟังเราเล่าเรื่องเหตุการณ์ที่เจอมา คำถามล้วนเป็นเรื่องทั่วไป คุยกันยาว ๆ จนมาถึงคำถามเกี่ยวกับรอบทีมเวิร์ค ว่าเราทำอะไรไป แล้วรู้สึกยังไง อยากแก้ไขตรงไหน ตอนนั้นทำไมไม่เป็นคนออกมานำ ที่ทำงานเคยทำรึเปล่า ก็ตอบแก เล่าให้ฟังไป แล้วแกก็ไปคนประวัติทั้งหมดของผม แล้วก็เห็น Transcript แกก็ชมว่าเกรดดี ผมเลยหลุดตอบไปว่า ไม่หรอก ผมมันมีทั้งดีและไม่ดี แกเลยถามต่อว่าไม่ดีตรงไหน....เอาแล้วนั้นไง ปากหาเรื่อง... ผมชี้ให้แกดุว่ามี D+ อยู่หนึ่งตัว แกเลยถามว่าไปได้จากไหนมาก็ เล่าไปว่าเปรี้ยว อยู่ปีสามไปเรียนปีสี่ เลยโดนรุมขืนใจ แกก็บแกว่านิดหน่อยเอง ไม่เห็นเป็นอะไรเลย … ตอนนั้นสำนึกตัวละว่ามาผิด … เลยตอบไปว่า เป็น มันเป็นตัวทีสอน ว่า ความรู้เรามีไม่พอ เราไม่ควรหลงตัวเองว่าทำได้ เรียน ดี … แกก็ตอบว่าเป็นการสอนที่ดีนะ แล้วก็มาถึงคำถามสุดท้าย ถามว่าชีวิตประสบความสำเร็จทุกอย่าง แล้วมีอะไรที่ล้มเหลวมั้ย ก็ตอบไปว่ามี เยอะกว่าที่สำเร็จอีก แกขอให้เล่าให้ฟัง ก็เลยจัดหนักไป แต่แกก็ฟังอย่างตั้งใจ จนจบ สุดท้ายก็เดินจุดนิด หน่อย.... หน่อยจริง ๆ ไม่ถึงห้านาที แล้วแกก็ส่งกลับ พร้อมบอกว่า อย่าลืมลุ้นผลตอนประกาศนะ ก็เลยตอบว่าครับ แล้วแกก็ปิดห้องจากไป
   ความคิดตอนนั้นคือ ทุกอย่างเสร็จแล้ว ได้ไม่ได้ ผมไม่รู้ ทำเต็มที่แล้ว ถ้าเราใช่มันก็ใช่ ถ้าเราไม่มันก็ไม่ ไม่ได้ท้อแท้ สิ้นหวัง แต่คิดว่าชีวิตต้องเดินต่อ มีอะไรหลายอย่างที่อยากทำเกี่ยวกับเครื่องบิน ไม่ใช่แค่นักบินอย่างเดียว สู้ต่อไป แล้วก็กลับบ้าน ด้วยความเหน็ดเหนื่อย.....
   ...ยิ่งใกล้วันประกาศผล ยิ่งไม่เป็นอันทำงาน พยายามจดจ่อ แต่มันยากจริง ๆ แต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ไป จนวันก่อนหน้าวันประกาศผลหนึ่งวัน มีเพื่อนเก่าเพื่อนแกมาทัก พร้อมแสดงความยินดี ที่สอบผ่าน ตอนนั้นงงมาก นึกว่าอำเล่น แต่พอเข้าไปดู ประกาศแล้วววววว ล่วงหน้าด้วย ตอนนั้นก็หยุดทำงาน แล้วไล่โทรบอกที่บ้าน.......เป็นอันสิ้นสุดการสอบที่ยาวนาน และยากเย็น :)

หากถามว่าทำไมผมถึงติด ผมขอตอบว่า...ไม่รู้....รู้แค่ว่ารอบๆ ตัวผมมีโอกาส แล้วผมก็ใช้โอกาสทุกอย่าง เพื่อสร้างโอกาส ต่อ ๆ ไป

สุดท้ายขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งครับ พ่อ แม่ พี่ ป้า น้า อา คุณตา คุณยาย ทุกคนที่ร่วมสร้างคน คนนี้ ขอบคุณ แฟนผม แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็เป็นห่วงเป็นใยตลอด ขอบคุณสักนิด   ที่มีข้อมุลดีดี ไว้ให้เรียนรู้ ขอบคุณมากครับ

สุดท้ายนี้ ข้อให้น้อง ๆ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่ฝันอยากเป็นนักบิน สามารถเป็นได้สมดั่งหวังครับ ถ้าจะสอบปีหน้า ก็เตรียมตัวรอได้แล้วครับ หากต้องการความช่วยเหลืออะไรก็ PM มาครับ

แล้วเจอกันที่บริษัทครับ :)

ปล. เดือนนี้ต้องเคลียงาน แบบฆ่าวัว ฆ่าควาย อาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาส่อง จะมาส่องใหม่เดือนหน้าครับ - สอบนักบิน 308-

Offline benzenidax

  • ประชาชน
  • Posts: 2
ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์การสอบนะครับ O05 ผมจะตั้งใจใช้ทุกโอกาศที่มีพาตัวเองเข้าสู่เส้นทางที่ใฝ่ฝันเส้นนี้ให้สุดความสามารถครับ ขอบคุณครับ  O19

Offline MinnY

  • ThaiSmile:)-CoPilot
  • ประชาชน
  • ***
  • Posts: 13
  • Never Give Up


Offline PungPond PP

  • ทหารเลว
  • *
  • Posts: 45
  • ทำในสิ่งที่ชอบคือ_อิสระ รักในสิ่งที่ทำคือ_ความสุข
ขอบคุณมากครับ สำหรับแชร์ประสบการณ์  - สอบนักบิน 302-

Offline SKYWOLF

  • Mod Level 3
  • ขุนศึก 9 ทัพ
  • ***
  • Posts: 473

Offline iGaMe69

  • Bangkok-CoPilot
  • นักรบ
  • ***
  • Posts: 107

Offline Aha

  • StudentPilot
  • ประชาชน
  • ***
  • Posts: 2

Offline อยากเป็นกัปตัน

  • StudentPilot
  • ทหารเลว
  • ***
  • Posts: 36
เรียบเรียงได้ดีครับ น่าเขียนรวมเล่มขายไปเลยนะ 555

Offline neung911

  • StudentPilot
  • ประชาชน
  • ***
  • Posts: 11
สุดยอดครับ ข้อมูลเหล่านี้จะเป็นประโยชน์กับรุ่นหลังๆ อย่างมากเลยครับ
 E30

Offline blackhawk

  • ประชาชน
  • Posts: 3

Offline Xpdr

  • Co-Pilot TG
  • ทหารเลว
  • ***
  • Posts: 32
ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับที่สามารถก้าวเข้ามาในเส้นทางที่ฝันไว้ได้แล้ว ผมมีหลายๆอย่างประกอบกันครับที่ทำให้เราเข้ามาที่จุดนี้ได้ แต่อย่างหนึ่งในนั้นคือความสามารถของเราเองครับ ขอให้ภาคภูมิใจในจุดนี้ไว้นะครับ

หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกลๆมากๆ มีอะไรอีกเยอะแยะให้เราพบเจอและเรียนรู้ วินาทีแรกตั้งแต่เริ่มหัดบิน สิ่งที่ต้องพบเจอตลอดเวลาการฝึก จบมาจากโรงเรียนการบินพร้อมกับประโยคว่า "ลูกนกปีกยังไม่ขึ้นขน" ถ้าไม่เข้ามาสัมผัสเองไม่สามารถหาคำพูดมาบรรยายออกมาได้ครบจริงๆครับ

เก็บเอาความภาคภูมิใจไว้เป็นแรงผลักดันให้ก้าวต่อไปข้างหน้านะครับ ถ้าความเหนื่อย ความท้อมันเข้ามาก็อย่าไปยอมแพ้ ทำให้ดีที่สุดให้สมกับโอกาสที่ได้รับมาครับ ตั้งใจเรียนในโรงเรียนให้มากๆ ทฤษฎีพื้นฐานที่เห็นว่าไม่สำคัญสำหรับเครื่องบินเล็กก็อย่ามองข้ามไป วันที่กลับมาแล้วไม่มีใครมาทวนให้อีกแล้ว เติบโตบนเส้นทางอย่างเข้มแข็งและปลอดภัยนะครับ

ขอแสดงความยินดีด้วยอีกครั้งครับ

ป.ล. ไปเรียนผลัดไหน ทีโรงเรียนไหนครับ 

Offline GOODLUCK

  • ทหารเลว
  • *
  • Posts: 30
ผมขอแสดงความยินดีจากใจจริงๆครับ ... อ่านแล้วทำให้ผมมีกำลังใจที่จะกลับมาฮึดอีกครั้งครับ ... สู้ต่อไปไอ่มดแดง

Offline thebinder

  • ประชาชน
  • Posts: 6
ไม่ได้แวะเข้ามาซะนาน เลย เอา Link บวกลบคูณหารเลขมาฝากครับ จะแป๊ะแล้วลืม O08 อันนี้บังคัญขู่เข็ญเพื่อนให้ทำขึ้นมา พร้อมกับขู่ว่าถ้ามึงไม่ทำ กูจะเอารูปข้อความที่เมิงไปจีบ ญ อื่นแล้วมาเล่าให้กูฟัง ไปแป๊ะไวบนวอลแฟนมึง ฮ่าๆๆๆ E11

ยังไงถ้าเข้าไปทำก็อย่าลืมแวะไปขอบ @norasath ได้ที่ norasath.com

http://norasath.com/private/gen.php

ปล. มันจะมีอยู่สามสิบข้อ ทำครบแล้วก็กดรีเฟรช มันก็จะแรนดอมมาให้อีก
ปลล. ตัวเลขจะสุ่มระหว่าง 1-30 ไม่น่าจะเจอแปลกกว่านี้
ปปล. มันจะมีหารที่เลขไม่ลงตัว จะข้ามหรือจะทำก็ได้ ตอนสอบไม่เคยได้ยินว่ามีหาร  - นักบิน 301-

Offline shin.keerati

  • ประชาชน
  • Posts: 9
ผมเพิ่งได้มีโอกาสมาอ่าน ขอแสดงความยินดีย้อนหลังด้วยนะครับ :)

Offline ppromjeen23

  • นักรบ
  • **
  • Posts: 101

Offline T.dusit

  • ประชาชน
  • Posts: 13
ยินดีด้วยครับพี่ สุดยอดเลยครับ O05

Offline Admin

  • Administrator
  • ขุนศึก 9 ทัพ
  • *******
  • Posts: 220
ขอบคุณครับ  E18 และยินดีด้วยนะครับ E30

Offline saseea

  • ประชาชน
  • Posts: 10
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบกราณ์ค่ะ


Offline Rydertone

  • ประชาชน
  • Posts: 2
โอ้ยข้อมูลละเอียดจริง